| به گزارش جهان به نقل از فارس، «Sportsmole» در گزارشی به معرفی ۱۰ بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران پرداخت و نوشت: حضور ایران در دوره‌های مختلف جام‌جهانی با لحظات خاطره‌انگیز زیادی همراه بوده است.از تساوی یک بر یک ایران مقابل اسکاتلند در اولین حضورش در این مسابقات تا پیروزی ۲ بر یک بسیار مهم این تیم مقابل آمریکا در دیداری به شدت سیاسی که ۲۰ سال بعد رقم خورد، حضور ایران در این مسابقات فراز و نشیب‌های زیادی داشته است.ایران هنوز نتوانسته است از مرحله گروهی این مسابقات صعود کند و تلاش خواهد کرد تا تابستان امسال در برزیل این رکورد را در چهارمین حضورش در این مسابقات بهبود بخشد.در فاصله ۳۱ روز مانده به رقابت‌های جام‌جهانی ۲۰۱۴ برزیل «Sports Mole» نگاهی دارد به ۱۰ بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران:۱۰- جواد نکونام (حضور در تیم ملی از سال ۲۰۰۰، ۱۳۶ بازی ملی، ۳۷ گل)مردی که کاپیتانی تیم ملی ایران را در رقابت‌های جام‌جهانی ۲۰۱۴ برزیل بر عهده دارد، جواد نکونام، بازیکن خط میانی این تیم است که تاکنون ۱۳۶ بازی ملی در ۱۴ سال به نام خود ثبت کرده است. با این حال چند بازیکن نقش کلیدی در راهیابی ایران به رقابت‌های جام‌جهانی ۲۰۱۴ برزیل داشته‌اند و نکونام در صدر جدول گلزنان ایران در مسیر صعود به این رقابت‌ها قرار گرفت. بازیکن ۳۳ ساله تجربه حضور در رقابت‌های جام‌جهانی با تیم ملی ایران را دارد و در دو مسابقه مرحله گروهی رقابت‌های جام‌جهانی ۲۰۰۶ آلمان بازی کرده و تنها دیدار پایانی تیمش مقابل آنگولا را به دلیل محرومیت از دست داد. از طرف دیگر وی در صحنه بین‌المللی به ایران کمک کرد تا در رقابت‌های چلنج کاپ ۲۰۰۳، بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ و رقابت‌هاب قهرمانی غرب آسیا ۲۰۰۴ به قهرمانی برسد.وی مدتی را در تیم اوساسونا در لالیگا سپری کرد و در بیش از ۱۵۰ مسابقه در شش سال حضورش در این تیم به میدان رفت. وی در سال ۲۰۱۲ به ایران بازگشت و با قرار گرفتن در رده دوم انتخاب برترین بازیکن آسیا در سال گذشته باز هم به درخشش خود در آسیا ادامه داد. ۹- حسن روشن (۱۹۷۴ تا ۱۹۸۰، ۴۸ بازی ملی، ۱۳ گل)حسن روشن با وجود حضور کوتاه در تیم ملی نسبت به بسیاری از اسامی این فهرست تأثیر زیادی در موفقیت تیمش داشت و همچنان در کشورش با محبوبیت از او یاد می‌شود. وی که از سن ۱۷ سالگی کارش را از تیم تاج تهران که اکنون به استقلال معروف است، شروع کرد، به سرعت خودش را به عنوان یکی از مهم‌ترین بازیکنان تیمش اثبات کرد و توانست در رسیدن تاج به قهرمانی لیگ ایران در سال ۱۹۷۵ و جام حذفی ۱۹۷۷ تأثیرگذار باشد.بزرگ‌ترین موفقیت‌های وی در سطح بین‌المللی قهرمانی ایران در بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ و قهرمانی آسیا دو سال پس از آن بود. روشن بازیکنی کلیدی در راهیابی تیمش به اولین جام‌جهانی تاریخ فوتبال این کشور در سال ۱۹۷۸ بود اما نتوانست به دلیل مصدومیت در این رقابت‌ها حاضر شود. ۸- احمدرضا عابدزاده (۱۹۸۸ تا ۱۹۹۸، ۷۹ بازی ملی، بدون گل زده)یکی از محبوب‌ترین بازیکنان در سال‌های اخیر فوتبال ایران، احمدرضا عابدزاده بود که به دلیل عملکردش در رقابت‌های جام‌جهانی ۱۹۹۸ خود را در قلب هواداران ایران جا داد. در حالی که تیم ملی نتوانست از مرحله گروهی رقابت‌های جام‌جهانی فرانسه صعود کند، نمایش عابدزاده درون دروازه ایران تضمین داد که ایران در دومین حضورش در این مسابقات عملکرد شرم‌آوری نداشته باشد.دروازه‌بان ایران نام «عقاب آسیا» را به دلیل عملکردش درون دروازه کسب کرد و در دو سال آخر حضورش در تیم ملی بازوبند کاپیتانی را در اختیار داشت و ۳۸ بار به عنوان کاپیتان تیم ملی درون دروازه ایستاد.عابدزاده به تیم ملی کمک کرد تا علاوه بر حضور در جام‌جهانی دو بار عنوان قهرمانی آسیا را به دست آورد در حالی که توانست شش عنوان قهرمانی در لیگ، جام حذفی و قهرمانی باشگاه‌های آسیا را به دست آورد. ۷- ناصر حجازی (۱۹۶۸-۱۹۸۰، ۶۲ بازی ملی، بدون گل زده)تنها رقیب عابدزاده برای عنوان بهترین دروازه‌بان در تاریخ فوتبال ایران ناصر حجازی است که او نیز به دلیل عملکردش در رقابت‌های جام‌جهانی مورد توجه زیادی قرار گرفت. حجازی پس از رقابت‌های ۱۹۷۸ از منچستریونایتد پیشنهادی دریافت کرد و به مدت یک ماه با این باشگاه تمرین کرد.حجازی حتی پیش از رقابت‌های جام‌جهانی با ایران به موفقیت‌های زیادی دست یافت و در فاصله چهار سال به تیم ملی کمک کرد تا به عنوان قهرمانی آسیا و قهرمانی بازی‌های آسیایی برسد. او در سن ۲۹ سالگی به دلیل سیاستی که در این کشور حاکم بوده و به بازیکنان بالاتر از ۲۷ سال اجازه حضور در تیم ملی را نمی‌داد، از حضور در بازی‌های ملی کنار رفت.وی در سطح باشگاهی در سال ۱۹۷۰ عنوان قهرمانی باشگاه‌های آسیا را به دست آورد و پنج سال بعد قهرمان لیگ ایران شد. فدراسیون بین‌المللی آمار و تاریخ او را در رده دوم بهترین دروازه‌بانان آسیا در قرن بیستم قرار داده است. ۶- کریم باقری (از ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۰، ۸۷ بازی ملی، ۵۰ گل ملی)شاید پرحرارت‌ترین هوادار تیم چارلتون اتلتیک را هم بتوان برای فراموش کردن نام کریم باقری بخشید اما این هافبک با مبلغ ۴۰۰ هزار پوند در سال ۲۰۰۰ راهی این تیم شد. به هر حال چند مصدومیت، دعوت به تیم ملی و موضوعات خارج از زمین باعث شد تا او تنها ۱۵ دقیقه برای این تیم به میدان برود.نمی‌توان عملکرد این بازیکن را با چنین تجربه ناموفقی سنجید. رکورد گلزنی وی از خط میانی یک پدیده بود و او می‌توانست با هر وسیله توپ را به تور بچسباند. مهم‌ترین ویژگی وی شوت‌های طوفانی از راه دور وی بود اما او در بازی هوایی هم خطرناک بود و توانست گل‌های زیادی را به این صورت به ثمر برساند.او یک بار در یک دیدار ملی هفت گل و یک بار هم ۶ گل به ثمر رساند؛ در حالی که وی در دیدار مقابل استرالیا که به صعود تیمش به جام‌جهانی ۱۹۹۸ فرانسه منجر شد، یارانش را به بازی برگرداند، فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار او را در میان ۱۰ بازیکن برتر قرن بیستم آسیا قرار داده است. ۵- خداداد عزیزی (از ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۶، ۴۷ بازی ملی، ۱۱ گل)در حالی که باقری در دیدار مقابل استرالیا ایران را به بازی برگرداند، این خداداد عزیزی بود که توانست گل تساوی را برای ایران به ثمر برساند تا این تیم راهی جام‌جهانی شود. به همین دلیل است که این مهاجم همیشه در قلب هواداران فوتبال ایران جا دارد اما او فراتر از تنها یک گل شگفت‌انگیز بود.عزیزی علاوه بر حضور در جام‌جهانی در رقابت‌های قهرمانی آسیا در سال‌های ۱۹۹۶ و ۲۰۰۰ برای تیم ملی ایران بازی کرد. او در اولین تورنمنتی که برای ایران بازی کرد توانست بزرگ‌ترین تأثیرش را به جا بگذارد و با وجود سوم شدن ایران به عنوان ارزشمندترین بازیکن مسابقات شناخته شد.عملکرد وی در این رقابت‌ها باعث شد که وی به عنوان مرد سال آسیا در سال ۱۹۹۶ انتخاب شود؛ به تیم کلن آلمان ملحق شود و سه سال را در آن تیم سپری کند. فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار او را در میان ۸ بازیکن برتر فوتبال قرن بیستم آسیا قرار داده است. ۴- علی پروین (از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰، ۷۶ بازی ملی، هشت گل)یکی از بزرگ‌ترین اسطوره‌های تاریخ باشگاه فوتبال پرسپولیس، علی پروین است که با راهیابی به رقابت‌های جام‌جهانی ۱۹۷۸ نام خودش را به عنوان یکی از اعضای کلیدی این باشگاه ایرانی به ثبت رسانده است.این هافبک در سطح باشگاهی ۱۸ سال در تیم پرسپولیس بازی کرد و سپس به مدت ۱۷ سال هدایت این تیم را در دست گرفت. وی همچنین به عنوان رئیس باشگاه نیز فعالیت کرد. وی در روزهای فوتبال حرفه‌ای‌اش چهار عنوان قهرمانی در لیگ ایران و جام حذفی را به دست آورد و پنج بار با دو باشگاه مختلف قهرمان لیگ استان تهران شد.پروین با کمک به تیم ملی برای رسیدن به سه عنوان قهرمانی در چهار سال، عناوین مختلفی در سطح ملی به دست آورده است. موفقیت در بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ در میان دو قهرمانی آسیا نیز از افتخارات این بازیکن بود. وی به عنوان چهاردهمین بازیکن برتر قرن بیستم فوتبال آسیا توسط فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار معرفی شده است. ۳- مهدی مهدوی کیا (از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۹، ۱۱۱ بازی ملی، ۱۳ گل)در حالی که ایران رقابت‌های جام‌جهانی ۱۹۹۸ فرانسه را در مرحله گروهی ترک کرد، عملکرد آنها در کل یک موفقیت برای این تیم محسوب می‌شد زیرا آنها توانستند اولین پیروزی خود در این رقابت‌ها را کسب کنند و در دو بازی دیگر نیز عملکرد خوبی داشته باشند. مهدی مهدوی کیا را به عنوان بهترین بازیکن ایران در آن مسابقات می‌شناسند که بیشتر آن به دلیل قرار گرفتن وی در تیم ستاره‌های آن مسابقات بود.وی همچنین گل پیروزی بخش ایران در دیدار معروف مقابل آمریکا را به ثمر رساند و یک‌بار دیگر در سال ۲۰۰۶ در جام‌جهانی برای تیم ملی به میدان رفت. وی تا آن زمان به دلیل حضور مؤثر در هامبورگ به خوبی در آلمان شناخته شده بود.عملکرد وی در بوندس‌لیگا باعث شد وی دو بار به عنوان بهترین بازیکن سال این تیم انتخاب شود و در تیم منتخب قرن این باشگاه نیز قرار بگیرد. وی در سال ۱۹۹۷ به عنوان بهترین بازیکن جوان آسیا انتخاب شد و شش سال بعد در رده بزرگسالان همین افتخار را کسب کرد. وی به تیم ملی ایران کمک کرد تا در سال ۲۰۰۳ در رقابت‌های چلنج کاپ قهرمان شود. ۲- علی کریمی (از ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۳، ۱۲۷ بازی ملی، ۳۸ گل)به جرأت می‌توان او را بااستعدادترین بازیکن فوتبال ایران دانست؛ کنترل توپ علی کریمی و دریبل‌های سرگرم‌کننده‌اش لقب مارادونای آسیا را از سوی هواداران به او داد. رکورد ۱۲۷ بازی ملی او را در رده سوم آمار بازی‌های ملی ایران قرار داده. جواد نکونام و علی دایی تنها کسانی هستند که بازی‌های ملی بیشتری نسبت به او دارند.کریمی که اولین بازی ملی‌اش برای ایران را کمی پس از حذف ایران از رقابت‌های جام‌جهانی ۱۹۹۸ فرانسه انجام داد، هشت سال بعد به عضوی کلیدی برای ایران در راهیابی به رقابت‌های جام‌جهانی ۲۰۰۶ آلمان تبدیل شد. او می‌توانست با حضور در ترکیب تیم کارلوس کی‌روش برای رقابت‌های جام‌جهانی ۲۰۱۴ برزیل، دومین حضورش در این مسابقات را تجربه کند.علی کریمی در سطح باشگاهی در سال ۲۰۰۵ به تیم بایرن‌مونیخ آلمان ملحق شد و در اولین فصل حضورش قهرمانی در لیگ و جام حذفی را با این تیم به دست آورد. او پس از آن با شالکه نیز توانست یک قهرمانی دیگر در جام حذفی آلمان به دست آورد. وی در سال ۲۰۰۴ به عنوان بازیکن سال آسیا انتخاب شد و در سال ۲۰۱۲ در حالی که ۳۴ سال سن داشت در انتخاب بهترین بازیکن آسیا در رده دوم قرار گرفت.۱- علی دایی (از ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۶، ۱۴۹ بازی ملی، ۱۰۹ گل)در حالی که علی کریمی از لحاظ تکنیکی بهتر از علی دایی بود، رکورد گلزنی دایی در سطح ملی را نمی‌توان نادیده گرفت. وی جایگاهی منحصر به فرد در تاریخ فوتبال به خود اختصاص داده و با عبور از فرانتس پوشکاش در سال ۲۰۰۳ عنوان برترین گلزن در سطح بین‌المللی را به خود اختصاص داد.آمار ۱۴۹ بازی ملی او را به بازیکنی با بیشترین بازی ملی در تاریخ فوتبال ایران تبدیل کرده و در رده چهاردهم دنیا قرار داده است. وی در رقابت‌های جام‌جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۰۶ برای ایران به میدان رفت؛ هرچند نتوانست در هیچ‌یک از این مسابقات برای تیمش گلزنی کند.وی در سطح باشگاهی یک سال فوق‌العاده را در بایرن‌مونیخ سپری کرد و فرانتس بکن باوئر، اسطوره این باشگاه او را یک «مهاجم در کلاس جهانی» توصیف کرد. دوران کوتاه حضور وی در آلمان با یک قهرمانی در لیگ و دو قهرمانی در جام حذفی همراه بود؛ در حالی که وی در آخرین سال حضورش در بایرن‌مونیخ به عنوان بازیکن سال آسیا انتخاب شد.ایران در رقابت‌های جام‌جهانی ۲۰۱۴ برزیل با تیم‌های آرژانتین، نیجریه و بوسنی و هرزگوین دیدار خواهد کرد.- See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=۱۳۹۳۰۲۲۲۰۰۱۴۲۲#sthash.ao۳YpSd۸.dpuf |
↧
۱۰ بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران
↧